چگونه با یک طراح گرافیک یا طراح وب کار کنیم

زمانی که می‌خواهید یک پروژه‌ی طراحی گرافیک یا طراحی وب سفارش دهید، نخستین کار یافتن و انتخاب یک طراح کاردان است. اما پس از یافتن طراح، نکاتی وجود دارد، که با مراعات کردن آن‌ها می‌توانید یک همکاری مناسب با گرافیست خود داشته باشید، و با صرف کمترین هزینه و کمترین زمان بهتر نتیجه را بگیرید. این مقاله که عمده‌ی نکات آن را از اینجا برداشته‌ام، مهم‌ترین این نکات را در خود دارد. با مراعات این نکات، که حرف دل بسیاری از گرافیست‌ها و طراحان وب است، هم شما و هم طراحی که با او کار می‌کنید، لذت بیشتری از همکاری خواهید برد و شما در قبال هزینه‌ای که پرداخت می‌کنید، نتیجه‌ی بهتری خواهید گرفت.

طراحی گرافیک

نکات مهم هنگام کار با یک گرافیست و طراح وب

۱. قبل از تحویل کار به طراح، مواد خام آن را نهایی کنید.

طراحان بر اساس وقتی که روی کار شما می‌گذارند، پول می‌گیرند. بنابراین، زمانی که موادخام شما را دریافت می‌کنند، هر گونه تغییر در این مواد خام، برای شما هزینه‌بر است. غلط‌های املایی و ویرایشی را قبل از ارائه‌ی کار به طراح برطرف کنید. اگر قرار است متن مورد تأیید مقام بالاتری قرار گیرد، پیش از ارائه‌ی متن به طراح، آن را به تأیید آن مقام برسانید. ممکن است لازم باشد، برای بهبود چیدمان طرح‌تان، مواد خام ویرایش یا کوتاه و بلند شوند، اما اگر پس از بازبینی نهایی کار وارد فاز طراحی شوید، در هزینه‌ی خود صرفه‌جویی کرده اید.

۲. تغییرات و اصلاحات را تکه تکه انجام ندهید.

شما به احتمال زیاد خواهید خواست تغییراتی را اعمال کنید. اما این کار را تا حد امکان در یک بار انجام دهید. یعنی همه‌ی تغییرات را فهرست کنید و در یک نوبت به طراح ارائه دهید. هر بار که شما می‌گویید «لوگو را در صفحه‌ی ۴ بزرگتر کن» و یا «فونت مقاله به نظرم خیلی ریز است» طراح باید فایل های دیجیتال، شیوه نامه‌ها، عکس‌ها و فونت‌ها را دوباره تغییر دهد و همه فایل‌ها را دوباره باز کند، تا همه چیز دوباره سر جای خود قرار گیرند. هر زمان که این کار را انجام می‌دهید، طراح هزینه‌های ساعتی برای شما در نظر می‌گیرد، تا بتواند به همکاری با شما ادامه دهد. تغییرات خوب هستند؛ اما تغییرات تدریجی برای شما گران تمام می‌شوند.

۳. در مورد آن‌چه که در طراحی به دنبال آن هستید، عینی و دقیق باشید.

طراحی یک چیز بسیار ذهنی است. دادن توصیه‌هایی مانند «یه کاری کن خوشگل باشه» یا گفتن این که «اگه اون چیزی رو که دنبالشم ببینم، متوجه می‌شم» اگر فاجعه‌ساز نباشد، دردسرساز است. اگر شما می‌خواهید مواد خام شما به گونه‌ای که در جای دیگر دیده اید، طراحی شوند، آن را با طراح‌تان در میان بگذارید. کلماتی مانند «خوشگل»، «باکلاس» و «حسابی» در مذاکرات قبل از طراحی تقریبا بی‌فایده هستند.

۴. اگر در مورد آنچه که می‌خواهید، مطمئن نیستید، به طراحان اعتماد کنید.

گاهی اوقات شما ممکن است ایده‌ی روشنی در مورد این که بهترین حالت کدام است، نداشته باشید، پس به تفسیر طراح از این که چه رویکردی بهترین است، اعتماد کنید. کار با حدس و گمان پیش نمی‌رود. بدتر این که، شاید شما تصوری از آن چیزی که می‌خواهید، در ذهن داشته باشید، اما آن را به طراح نگویید. هنگامی که طرح آماده شده، شما می‌گویید «این اون چیزی نیست که من می‌خواستم» و کل فرآیند طراحی باید از نو شروع شود؛ یک کار زمان‌بر و احتمالن هزینه‌بر.

۵. مخاطبان و هدف خود را شناسایی کنید.

این‌ها اطلاعاتی اساسی برای ارائه به طراح هستند. طراح در صورتی می‌تواند با مخاطبان شما «حرف بزند» که بداند مخاطب آن‌ها کیست. و اگر هدف غافل‌گیری، جلب اعتماد، یا فروش است، طرح ارائه شده می‌تواند این حالت‌ها را القا کند.

۶. مشورت خوب است، سردرگمی نه.

بیایید با واقعیت مواجه شویم: بسیاری از مردم، فاز طراحی را قسمت «تفریحی» کار می‌دانند. هر کس می خواهد بخشی از تیم طراحی باشد و نظری درباره‌ی طراحی ارائه کند. برای من زیاد پیش آمده است که مجبور شده ام ترکیب رنگ یک سایت یا مجله یا بسته‌بندی را بر اساس سلیقه‌ی همسر محترم جناب مدیر عامل تغییر دهم! این ضرب‌المثل که نتیجه‌ی طراحی گروهی چیزی مثل شتر از آب در می‌آید، مبتنی بر واقعیت است. با نثار احترام به جناب مدیر و همسر محترمشان، طرح شما باید مبتنی بر کار حرفه‌ای بر روی مواد خام و طراحی حرفه‌ای آن باشد. اگر یک تیم شش نفره مسئول کار باشد، احتمالن شش عقیده‌ی مختلف درباره‌ی آن‌‌چه که باید انجام شود، وجود خواهد داشت. اگر مسئولیت نظارت بر خدمات مبتنی بر خلاقیت بر عهده‌ی شماست، در مواردی که منحصرا به طراحی مربوط است، به نظر طراح و حس درونی خود اعتماد کنید. اگر به خودتان اعتماد ندارید و یا اگر همه می‌خواهند وارد کار بشوند، اجازه دهید تصمیم نهایی با فردی باشد که بحث و جدل با نظر او به پایان خواهد رسید.

۷. بگذارید حرفه‌ای‌ها کار خود را انجام دهند.

اگر خودتان یک طراح حرفه‌ای نیستید، باید از خودتان بپرسید که آیا تغییراتی که می‌خواهم انجام دهم، برای انتقال بهتر پیام است، یا تنها دارم سلیقه‌ی شخصی (و ذهنی) خود را اعمال می‌:کنم. اگر در نهایت «مشتری» شخص دیگری در سازمان شما است، شما ممکن است تغییراتی انجام دهید که در نهایت توسط او رد شود. این کار برای شما هزینه‌بر است. پس در برابر این وسوسه که به عنوان یک طراح و مشاور تبلیغاتی عمل کنید، مقاومت کنید.

۸. در فرایند طراحی از نگرانی، دل‌شوره و وسواس بپرهیزید.

مواد خام شما برای همه‌ی کسانی که درگیر کار هستند، از جمله طراحان، مهم است. اما حواس‌تان را جمع کنید. کاری که اکنون انجام می‌دهید، همه‌ی کاری که باید انجام بشود، نیست. می‌توان امید داشت که تکه‌ای از کار که اکنون دست شماست، با تکه‌های بعدی توسط دیگران، باعث بالندگی شرکت یا برندی شوند که شما می‌خواهید آن را بشناسانید. هر قدر بیشتر بر روی یک تکه از کار تقلا کنید و خود را دچار عذاب و وسواس کنید، احتمال این که تغییرات شما باعث بهبود کار شود، پایین‌تر می‌آید.

بسیاری شرکت‌های بزرگ و موفق، هنگامی که با طراحان کار می کنند، هر روزه تصمیمات سریعی درباره‌ی یک طرح خاص می‌گیرند. از آنجا که آنان با طراحانی کار می‌کنند که می‌شناسند و به آن‌ها اعتماد دارند، بسیار نادر است که بگویند«برو و یک طرح دیگر بزن». زیرا می‌دانند که یک شرکت بر اساس یک طرح پوستر، یا پاورپوینت یا حتی گزارش سالیانه، برنده یا بازنده نمی‌شود. زمانی که کارفرما کار تهیه‌ی مواد خام و اطلاعات مورد نیاز طراح را به درستی انجام دهد، طراح، اگر طراح قابلی باشد، قبل از ارائه‌ی طرح پیشنهادی‌اش به کارفرما، تمامی نکات، مفاهیم، رنگ‌بندی‌ها، و برند شرکت را در طرح خود لحاظ خواهد کرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *